1 Aralık 2015 Salı



Merhaba Dostlarım,
Heyecanlıyım. Taze taze yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum sizlerle. Birleşmiş Eller adına şu an Erzurum'dayım. Muş sınırına yakın 3 okula mont, kitap, kırtasiye malzemesi götürdüm. Bir minibüs temin ederek şoför (Dadaş Kemal) ile sabahın erken saatlerinde yola çıktım çok duygusal anlar yaşıyorum...
Biliyorum yaşadıklarımı size ne kadar anlatsam az kalacak yol boyunca tuttuğum notları ve fotoğrafları paylaşmak istiyorum sizlerle...
Bana bu değerli anları yaşama fırsatı veren Birleşmiş Eller topluluğuna gönülden sonsuz teşekkürler... Hayatım boyunca unutamayacağım duygularımı dorukta yaşadığım anlar olarak kalacak bende. Dilerim herkes bu anı yaşar çok değerli yaşananlar...


Erzurum Notları;
Sabah 8.00
Birazdan yola çıkacağım. Panelvan tipi bir araç kiraladım onu bekliyorum. 3 okul için hazırlattığımız botları Erzurum'dan teslim alıp, otogardan da montları, kırtasiye malzemelerini alıp köy okullarına doğru yola çıkacağım... Çok Heyecanlıyım... Dönüşte dağıtımlar bitince şoför beni Hınıs ilçeye bırakacak köyün minibüsü ile Erzurum'a geri döneceğim...
Saat 11.00
Yol üzerinde otobüs bekleyen bi kadını aldık arabaya. Kahveden de 4 saattir Hınıs (Erzurum ilçesi) otobüsü bekleyen bi genci... Şu an minübüste hiç konuşmayan Artvin'de öğretmenlik yapan sessiz bi kadın, Kürtçe konuşan Şırnaklı bi genç var. Dadaş Kemal bana hocam diyor, ben hoca değilim, ben ona dadaş diyorum, o da dadaş değil. :))
Saat 13.00
Önümüzdeki 10 yıl türkü dinlemem Dadaş'la yol boyunca uzun hava acıklı türküler dinledik jilet atmak üzereyken çatışmaların olduğu Varto sınırının dibinde ki Elmadalı İlkokuluna vardık. Hınıs'ta kime sorduysak Elmadalı köyüne daha önce giden yok. Yolda dönüp dolaşan jandarma tankı dışında yolda kimse yok...
Elmadalı okulunda öğrenciler hazırlanmış ben sınıfın kapısını açınca çocuklar hepsi ayağa kalkıp her bir ağızdan "HOŞ GELDİNİZ" diye bağırdılar. Muhtar da hazır bekliyor kapıda. Kendimi bir Türk filminde gibi hissediyorum. Çocuklara tek tek sarıldım size yazarken gözlerim doldu yine...
Saat 15.00
Tellitepe İlkokulunun İzmirli idealist öğretmeni beni çok etkiledi. Telefonu çekmediği için ulaşamamıştım kendisine. Bizi beklemiyordu. Sınıfta ders yaparken kapıyı tıkladım. Kumaş pantolonu, rugan ayakkabıları ile soba yakarken sınıfa girdim. Çok şaşırdı. Bizi hiç beklemiyormuş. İnanamadı kargo ile göndeririz sanmış. İstanbul'dan geldiğimize inanamadı bizi nasıl karşılayacağını şaşırdı. Birilerine haber vermeye çalıştı bir şeyler ikram etmeye çalıştı... Tellitepe'ye ilk geldiğinde okul dökülüyormuş. Kendi imkanlarıyla, topladıklarıyla çok güzel hale getirmiş. Fişler, el etkinlikleri özenle çalışılmıştı. 10 kişilik tek bir sınıfın içinde 1.2.3.4.5. sınıf öğrencileri aynı anda ders yapıyorlardı. Aykut hocaya çok saygı duydum, önünde eğilmek istedim bende ona bir şey yapmak istedim. Çantamda yeni aldığım kitabım aklıma geldi. Öğretmenler gününüz kutlu olsun yazarak hediye ettim. smile ifade simgesi
Saat 17.00
Söğütlü İlkokuluna koliyi teslim ettim dağıtımı Umut hoca kendi yapacak fotoğrafları bizimle paylaşacak. Dadaş Kemal beni en son minibüse yetiştirdi. İlla kal, hanım evde yemek yaptı, gitme, gece-gece ağırlayalım dedi kaç kez... Minibüste tanıştığım Erzurumlular da Elmadalı'na gittiğimi duyunca epey şaşırdılar :)) Erzurumlu güzel insanlarla tanıştım çok içten misafirperverler. Erzurumluları çok sevdim. Şiveyi çabuk
kaptım. Herkese hocam diye hitap ediyorum. Uşahlara nediysen sen de bele gel diye konuşmaya başladım. :))
24.11.2015
Birleşmiş Eller

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder